همین که سلول ها تا حداکثر ظرفیت خود برای ذخیره ی پروتئین ها پر شدند؛هر گونه آمینواسیدهای اضافی در مایعات بدن تجزیه شده و برای تامین انرژی به مصرف می رسند و یا اینکه به شکل چربی و گلیکوژن ذخیره می گردند.این تجزیه که تقریبا به طور کامل در کبد انجام می شود؛با جدا کردن گروه آمین از آمینواسید ها شروع می شود؛سپس سلول کبدی دو ملکول آمین را با یک کربن دی اکسید ترکیب نموده و اوره تولید می نماید که وارد جریان خون می گردد.همچنین از فعالیت باکتری های درون روده نیز آمونیاک تولید می شود که جذب خون شده و مجدد در کبد به اوره تبدیل می شود.بنابراین در غیاب عمل کبد در در تشکیل اوره؛غلظت آمونیاک پلاسما به سرعت بالا می رود و منجر به اغمای کبدی و مرگ می شود.در واقع حتی کاهش شدید عبور خون از کبد نیز می تواند منجر به تجمع بیش از حد آمونیاک در خون شود که یک حالت فوق العاده سمی است.

نقش هیپوفیز میانی در انسان مشخص نشده است.اما در برخی مهره داران وظیفه ترشح هورمونی به نام هورمون محرک ملاتیون (MSH) را بر عهده دارد که در تغییر رنگ جانور نقش دارد.به طور مثال این هورمون باعث می شود راسو ها در فصل زمستان رنگ سفید و در فصل تابستان رنگ تیره داشته باشند.رنگریزه ملانین در مو و همچنین در سلول های ملانوسیت پوست از آمینواسید تیروزین ساخته می شود.زمانی که ملانین در سلول های ملانوسیت در یک نقطه تجمع می یابند رنگ سلول و در نتیجه رنگ پوست روشن است.MSH موجب پخش ملانین در درون سلول می شود و بدین ترتیب باعث تیره شدن پوست می گردد.در این جانوران ملاتونین ترشح شده از غده پینه آل نقش مخالف داشته و باعث تجمع ملانین در درون سلوا های ملانوسیت شده و باعث رنگ روشن پوست می شود.

این تابلو کار اول رنگ روغن که کشیدمه..

هموگلوبین،پروتئینی است که دارای دو زنجیره آلفا و دو زنجیره بتا می باشد که برای عملکرد صحیح در حمل و نقل گازهای تنفسی،این مجموعه باید کنار هم قرار گیرد.جهش هایی که منجر به عدم ساخت طبیعی این زیر واحد ها یا حتیکاهش میزان در ساخت یک نوع از آنها شود منجر به تجمع نامتعادل زیر واحد های گلوبین می شود.در این صورت زنجیره ای که به میزان طبیعی تولید می شود نسبت به زنجیره ای که جهش یافته است فزونی نسبی دارد.در غیاب زنجیره مکمل جهت ایجاد تترامر،زنجیره های طبیعی مازاد نهایتا در سلول رسوب کرده به غشا ها صدمه می زنند و به تخریب زود هنگام گویچه های قرمز منجر می شوند.در این موارد اکسیژن رسانی تولید گلبول قرمز در استخوان ها را افزایش می دهند که موجب تغییر شکل استخوان های صورت و جمجمه می شود.

زمانی که دستگاه ایمنی بدن علیه ملکول های خودی واکنش نشان دهد،بیماری حاصل را خود ایمنی می گویند.در بیماری لوپوس،لنفوسیت هایB علیه هیستون ها و DNA حاصل از تخریب طبیعی سلول های بدن واکنش نشان داده و پادتن می سازد.این نوع بیماری باعث ایجاد نواحی قرمز،تب،مشکلات مفصلب و کلیوی می شود.در بیماری دیابت نوع I ،سلول های تولید کننده انسولین در جزایر لانگرهانس مورد حمله لنفوسیت T کشنده قرار می گیرند.در بیماری اسکلروزیس ماتیل(MS) نیز سلول های لنفوسیت T به سلول های پشتیبان نورون ها حمله می کنند.بنابراین،بیماری خودایمنی می تواند ناشی از عملکرد لنفوسیت B و لنفوسیت T باشد.

به کجا چنین شتابان؟

گون از نسیم پرسید:

دل من گرفته زینجا،

هوس سفر نداری 

زغبار این بیابان؟

همه آرزویم،اما

چه کنم که بسته پایم...

به کجا چنین شتابان؟

به هر آن کجا که باشد بجز این سرا سرایم

سفرت به خیر!اما،تو و دوستی،خدا را چون ازین کویر وحشت به سلامتی گذشتی،به شکوفه ها،به باران،برسان سلام ما را..

پوکی استخوان شرایطی است که طی آن جرم توده ی استخوانی اسکلت کاهش می یابد.هر چند استخوان بافت محکمی است اما در طول عمر در حال تجزیه و ایجاد مجدد است در سنین کودکی سرعت ایجاد استخوان بیش از سرعت تجزیه آن است و در سن 20 تا 30 سالگی به حداکثر خود می رسد.بعد از آن تا سن 40 تا 50 سالگی سرعت ایجاد و تجزیه استخوان برابر است و از آن به بعد سرعت تجزیه استخوان بیش از سرعت ایجاد آن می گردد به طوری که در سنین پیری مردان تا 20 درصد و زنان تا 35 درصد از جرم توده استخوانی خود از دست می دهند.

یکی از دلایلی که باعث می شود پوکی استخوان در زنان شایع تر از مردان باشد آن است که هورمون های جنسی در تراکم بافت استخوانی نقش دارد.در آقایان میزان هورمون جنسی مردانه(تستوسترون)تا 65 سالگی کاهش چندانی ندارد و پس از آن شروع به کاهش می کند اما در زنان میزان هورمون استروژن از سن 45 سالگی شروع به کاهش می نماید.

برای جلوگیری از پوکی استخوان باید در رژیم غذایی روزانه،بین 1200 تا 1500 میلی گرم کلسیم وجود داشته باشد و همچنین برای جذب کلسیم باید مقداری ویتامینD نیز در بدن موجود باشد.ورزش و فعالیت های روزانه نیز از پوکی استخوان جلوگیری می کند.سرعت تجزیه استخوان در افراد کم تحرک حدود 25 برابر افرادی است که فعالیت متوسط دارند.